Ὁ Χριστός ἦταν ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἕνας ἄνθρωπος· τόσο ἄνθρωπος, ὥστε τόν πῆραν καί τόν σταύρωσαν. Δέν ἔπιπτε στίς αἰσθήσεις τους ὅτι ἦταν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ· πρᾶγμα τό ὁποῖον δέν ἔπιπτε οὔτε στά μάτια τῶν ἀγγέλων, οὔτε εἰς τά μάτια τῶν δαιμόνων. Δέν ἐγνώριζαν οὔτε οἱ ἄγγελοι, οὔτε οἱ δαίμονες γνώριζαν, ποῖος ἦτο ὁ Ἰησοῦς Χριστός, διότι ἡ Θεότητα εἶναι τελείως ἀφανής. Δέν ὑπάρχει ὀφθαλμός κτιστοῦ πλάσματος πού νά μπορεῖ νά δεῖ τήν Θεότητα. «Οὐδείς» λέει ἡ Ἁγία Γραφή «Θεόν ἑώρακε πόποτε». Ποτέ κανείς δέν εἶδε τόν Θεό. Τί ἔβλεπαν οἱ αἰσθήσεις τῶν ἀνθρώπων στόν Ἰησοῦ Χριστό; Τό σῶμα Του. Ἔβλεπαν τήν Θεότητα; Ὄχι. Ὅπως δέν ἔβλεπαν τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι δέν μποροῦμε νά βλέπουμε τώρα τήν μεταβολή τοῦ κρασιοῦ καί τοῦ ψωμιοῦ σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ. Ἀλλά πῶς τό αἰσθάνονται οἱ αἰσθήσεις μας; Σάν κρασί καί ψωμί. Πῶς αἰσθάνονταν οἱ αἰσθήσεις τῶν ἀνθρώπων, ὅταν πιάσαν τόν Χριστό καί τόν κάρφωσαν στόν Σταυρό; Ἕναν ἄνθρωπο καί τίποτε ἄλλο.
Ποῦ εἶναι ἡ βάση καί τό θεμέλιον ὅτι αὐτό πού κοινωνοῦμε εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ;Ἁπλούστατα, γιατί ὁ Χριστός ἀνεστήθη. Καί ἀφοῦ ἀνεστήθη, εἶναι Θεός. Συνεπῶς, ὅταν μᾶς εἶπε θά παίρνετε κρασί καί ψωμί -ἄς τό πῶ ἔτσι ἁπλοελληνικά, ἔτσι χονδρικά- καί θά κάνετε Λειτουργία, αὐτό θά εἶναι τό σῶμα μου καί τό αἷμα μου. «Ποῦ ξέρω ὅτι εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ»; Ἀπάντηση. «Τό εἶπε ὁ Χριστός». «Καί ποῦ ξέρω ὅτι αὐτό πού εἶπε εἶναι σωστό»; «Ἀνεστήθη ὁ Χριστός ἀπό τούς νεκρούς, ἀνελήφθη καί κατῆλθεν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί βεβαίωσε ποιός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός». Ὥστε τό κλειδί τῆς γνώσεως τῶν πάντων, ὅ,τι μᾶς εἶπε ὁ Χριστός, εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ὀρθότατον. Εἶναι τό θεμέλιον. Σᾶς εἶπα· τό κλειδί εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, ἄν κάποιος πεῖ: «Τώρα, τί εἶναι αὐτό;». «Τό εἶπε ὁ Χριστός». «Καί γιατί τό εἶπε, καί εἶναι ἔτσι;» «Ναί, γιατί Ἀνεστήθη». Τέλειωσε.
✞ Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος
Πηγή Κύριος Ιησούς Χριστός- Υπεραγία Θεοτόκος
