Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Έστειλε κάποτε ο Επιφάνιος, ο επίσκοπος Κύπρου, μήνυμα στον αββά Ιλαρίωνα και τον παρακαλούσε : «Έλα να δούμε ο ένας τον άλλον, πριν αποχωρήσουμε από το σώμα». Πράγματι πήγε ο αββάς και χάρηκαν που βρέθηκαν.
Την ώρα που έτρωγαν, έφεραν στο τραπέζι πτηνό. Το πήρε ο Επίσκοπος και το πρόσφερε στον αββά Ιλαρίωνα. Του λέει τότε ο Γέροντας: «Συγχώρεσέ με , από τότε που πήρα το σχήμα δεν έφαγα σφαχτό». Και αποκρίνεται ο Επίσκοπος: « Εγώ από τότε που πήρα το σχήμα, δεν άφησα κανέναν να κοιμηθεί έχοντας κάτι εναντίον μου, ούτε εγώ κοιμήθηκα έχοντας κάτι εναντίον κάποιου άλλου». Του λέει τότε ο Γέροντας: «Συγχώρα με ο δικός σου τρόπος ζωής είναι ανώτερος από τον δικό μου».
Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Έλεγαν για τον αββά Ζήνωνα ότι βαδίζοντας κάποτε στην Παλαιστίνη κουράστηκε και έκατσε να φάει κοντά σ’ έναν κήπο με αγγουριές. Και του λέει ο λογισμός του: «Πάρε ένα αγγουράκι και φάγε δεν είναι τίποτε αυτό». Και αυτός απάντησε στον λογισμό του: « Οι κλέφτες πάνε στην κόλαση. Δοκίμασε από ’δω, εάν μπορείς να υποφέρεις την κόλαση». Σηκώθηκε λοιπόν και στάθηκε μέσα στον καύσωνα πέντε μέρες. Και αφού τσιγαρίστηκε, είπε: «Δεν μπορώ να αντέξω την κόλαση». Λέγει τότε στον λογισμό του: « Αν δεν μπορείς, μην κλέβεις για να τρως».
Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Είπε ο αββάς Μακάριος: «Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος. Και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις τους άλλους.»
Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Προσφέρθηκαν κάποτε στον αββά Μακάριο σταφύλια που επιθυμούσε να τα φάει. Από εγκράτεια όμως τα έστειλε σε ένα αδελφό άρρωστο που και αυτός είχε την επιθυμία να φάει σταφύλια. Αυτός τα πήρε, έδειξε μάλιστα πάρα πολύ χαρούμενος, γιατί ήθελε να κρύψει την εγκράτειά του, και κατόπιν τα έστειλε σε άλλον αδελφό με την δικαιολογία ότι δεν έχει όρεξη για οτιδήποτε φαγώσιμο. Τα πήρε κι εκείνος και έκανε το ίδιο, αν και είχε μεγάλη επιθυμία να τα γευτεί. Καθώς λοιπόν σε πολλούς αδελφούς πήγαν τα σταφύλια και κανείς δε θέλησε να τα φάει, ο τελευταίος επίσης αδελφός δεν τα έφαγε και τα έστειλε στον αββά Μακάριο πιστεύοντας ότι του προσφέρει σπουδαίο δώρο. Ο Μακάριος όμως τα αναγνώρισε και αφού ερεύνησε τι ακριβώς συνέβη, θαύμασε και ευχαρίστησε τον Θεό για την τόσο μεγάλη εγκράτεια των αδελφών.
Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Είπε κάποια φορά ο αββάς Σισόης με πεποίθηση : « Έχε θάρρος. Να, έχω τριάντα χρόνια που δεν παρακαλώ το Θεό πια για αμαρτία, αλλά λέω όταν προσεύχομαι: « Κύριε Ιησού Χριστέ, φύλαξέ με από τη γλώσσα μου. Γιατί μέχρι τώρα καθημερινά πέφτω και αμαρτάνω μ’ αυτήν».
Από ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ εκδ. Ι.Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης
Είπε ακόμη ο αββάς Υπερέχιος: « Προτιμότερο είναι να τρώει κανείς κρέας και να πίνει κρασί, παρά να τρώει τις σάρκες των αδελφών του με την καταλαλιά».
Πνευματικό Αλφάβητο Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ.
«Δεν θα έχεις ποτέ πνευματική διαύγεια, σωστή κρίση και θετικά αποτελέσματα στον πόλεμο των παθών σου, αν δεν αγαπήσεις την νηστεία και δεν ασκηθείς σε γενικότερη εγκράτεια όλων των επιθυμιών σου. Αλλιώς θα δαπανήσεις την ζωή σου μέσα στο σκοτάδι της σύγχυσης και της αλογίας και θα πάρεις ως αμοιβή τη στέρηση της ουρανίας μακαριότητας».
«ΚΡΙΝΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ» Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ .
Τέσσερις βαθμίδες διατροφής υπάρχουν: η νηστεία (απόλυτη αποχή από κάθε τροφή), η εγκράτεια (λήψη λίγης τροφής), η επάρκεια (λήψη κανονικής τροφής) και ο κόρος (υπερχορτασμός).
