«Πνευματικό Αλφάβητο» Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ. Ι.Μ Παρακλήτου
«Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή και την ατομική, τη μυστική.
Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας. Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν’ αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθορισμένο χρόνο και το καθορισμένο από την περιεχόμενό της: μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, ώρισε αυτές τις προσευχές, για να λατρεύεται και να δοξάζεται αδιάκοπα ο αληθινός Θεός στη γη από τους ανθρώπους, όπως δοξάζεται στο ουρανό από τους αγγέλους.
Η ατομική προσευχή δεν είναι προκαθορισμένη. Είναι η προσωπική συνομιλία και επικοινωνία του ανθρώπου με τον ουράνιο Πατέρα του, του πλάσματος με τον πλάστη του. Αυτή η προσευχή διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ως προς την ποιότητά της είναι συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού και ως προς την ενέργειά της έχει τέτοια και τόση δύναμη, ώστε συντηρεί και διατηρεί τον κόσμο, συμφιλιώνει με τον Θεό, σβήνει πλήθος αμαρτημάτων, σώζει από τους πειρασμούς, συντρίβει τα τεχνάσματα των δαιμόνων, γεννά όλες τις αρετές, χορηγεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τρέφει την ψυχή, φωτίζει το νου, διαλύει την λύπη και την ακηδία, σβήνει το θυμό, καλλιεργεί την ελπίδα, καθρεπτίζει την πνευματική πρόοδο, αποκαλύπτει τα μέλλοντα».
«Πνευματικό Αλφάβητο» Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ. Ι.Μ Παρακλήτου
«Μάθε τον άριστο τρόπο της προσευχής:
Πρώτα να απευθύνεις στον Θεό ειλικρινή και βαθιά ευχαριστία «πάντων ένεκεν».
Στη δεύτερη θέση βάλε την εξομολόγηση των αμαρτιών σου, με μετάνοια, συναίσθηση και συντριβή ψυχής.
Και τελευταία ας αναφέρεις τα αιτήματά σου προς τον ουράνιο Πατέρα σου».
Από το βιβλίο του Μιχαήλ Μιχαηλίδη «ΗΣΥΧΙΑ»
«Η προσευχή ενώνει την γη με τον ουρανό, αλλά και τον ουρανό με την γη. Ψυχές απορροφημένες από την προσευχή, ούτε βλέπουν, ούτε ακούνε τα γύρω τους γεγονότα, κι ας κάνουν θόρυβο».
«Πνευματικό Αλφάβητο» Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ. Ι.Μ Παρακλήτου
«Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνει από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθεί το οξυγόνο».
«Ανθολόγιο Συμβουλών» Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου Εκδόσεις Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος Μήλεσι Αττικής
«.. Η προσευχή έλεγε (Ο Άγιος Πορφύριος) είναι η μητέρα όλων των καλών, αρκεί να γίνεται πάντοτε με ταπείνωση, χωρίς καθόλου εγωισμό, με αγάπη προς τον Χριστόν».
«Ανθολόγιο Συμβουλών» Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου Εκδόσεις Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος Μήλεσι Αττικής
«Όταν παιδί μου, απευθυνόμεθα στο Θεό, δεν παίρνουμε ύφος στρατιωτικού, που διατάσσει τα φανταράκια. Αλλά ύφος ταπεινού δούλου και φωνή ικετευτική και πολύ παρακλητική. Μόνο αυτή η φωνή φτάνει στο θρόνο του Θεού, ο οποίος σαν φιλόστοργος Πατέρας που είναι, ικανοποιεί το αίτημά μας και «αντικαταπέμπει ημίν την θείαν χάριν και την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος!».
«Ανθολόγιο Συμβουλών» Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου Εκδόσεις Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος Μήλεσι Αττικής
«Πάντοτε να προσεύχεσαι στο Θεό. Όλα τα καλά από τον Θεό προέρχονται. Και η επιθυμία της προσευχής και της αγάπης και της ταπεινοφροσύνης και της εξομολόγησης και κάθε καλού…. Να ζητάς με την προσευχή σου από το Θεό, να γίνει το θέλημά του για σένα. Αυτό σου συμφέρει περισσότερο»
