Εάν δεις την κατάσταση του εαυτού σου δεν έχεις να ασχοληθείς με τίποτε άλλο παρά μόνο με τον εαυτό σου.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου δεν έχεις παρά να αισθανθείς πόνο και θλίψη. Ο πόνος όμως αυτός και η θλίψη θεραπεύουν την ψυχή.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου θα χύσεις δάκρυα πικρά – διαφέρουν αυτά από τα δάκρυα της αγάπης του Θεού – και θα ζητήσεις εκ βαθέων το έλεος του Θεού.
Εάν δεις την εικόνα της ψυχής σου θα αποκτήσεις αυτογνωσία και ταπείνωση ειλικρινή, πλην τούτο γίνεται ολίγον κατʼ ολίγον και εξαρτάται από το φωτισμό του νοός σου. Ο δε φωτισμός του νοός σου από την καθαρότητα που έχεις.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου θα αισθανθείς το θρήνο του Αδάμ, όταν εξήλθε του παραδείσου, διότι και η δική σου ψυχή, ως έχει τώρα, ευρίσκεται εκτός του Παραδείσου.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου θα γίνεις επιεικής και συγκαταβατικός προς τους άλλους και πολύ αυστηρός προς τον εαυτό σου.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου, τις πληγές, τα τραύματα, την δυσωδία, το σκότος και όλη την ακαθαρσία της ψυχής, πίστευε πως κάνεις αρχή μετανοίας και έχεις ανάγκη πολλών δακρύων.
Εάν δεις το βάθος της ψυχής σου μην αποθαρρύνεσαι. Αγάπη και ευδοκία Θεού είναι για να σώσεις εκ του θανάτου την μονογενή σου. Ψάλε ικετευτικά μαζί με τον Προφήτη: «Μη αποστρέψεις το πρόσωπό σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι, ταχύ επάκουσόν μου. Πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσε αυτήν» (Ψαλμός 68,18,19).
Από το βιβλίο Η στολή της ψυχής εκδόσεις «Ορθόδοξη Κυψέλη»
